- zawracać
- zawracać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zawracaćam, zawracaća, zawracaćają, zawracaćany {{/stl_8}}– zawrócić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, zawracaćcę, zawracaćci, zawracaćwróć, zawracaćcony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zmieniać kierunek drogi na przeciwny do tego, którym się szło, jechało; obróciwszy się, iść, jechać tą samą drogą z powrotem; wracać, zakręcać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawracać z drogi do domu. Zawrócił na skrzyżowaniu. Zawrócił w miejscu z piskiem opon. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zmieniać kierunek czyjejś drogi na przeciwny do poprzedniego, kierować kogoś z powrotem tą samą drogą, którą przyszedł, przyjechał': {{/stl_7}}{{stl_10}}Policjant zawrócił samochody nadjeżdżające w kierunku miejsca wypadku. Zawrócić dzieci do domu. Zawrócił ją płacz obudzonego dziecka.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}nie zawracaj kontrafałdy {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}zawracać {{/stl_13}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}głowę {{/stl_13}}{{stl_7}}'natrętnie, niepotrzebnie zajmować kogoś jakąś sprawą, przeszkadzać, naprzykrzać się komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}żona zawracała mu głowę swoimi babskimi sprawami. Nie zawracajcie mi głowy, nie mam czasu na głupstwa. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.